بسم الله الرحمن الرحيم اللهم صلي علي محمد وال محمدآيا بر انسان روزگاراني نگذشت كه چيزي هيچ لايق ذكر نبود؟ ( 1 )
ما انسان را از آب نطفه مختلط (بي حس و شعور) خلق كرديم و او را ميآزماييم و بدين سبب داراي قواي چشم و گوش (و مشاعر و عقل و هوش) گردانيديم. ( 2 )
ما به حقيقت راه (حق و باطل) را به او نموديم حال خواهد (هدايت پذيرد و) شكر (اين نعمت) گويد و خواهد (آن نعمت را) كفران كند. ( 3 )
ما براي (كيفر) كافران غل و زنجيرها و آتش سوزان مهيّا ساختهايم. ( 4 )
نكوكاران عالم (كه در اين آيه حضرت علي و فاطمه و حسنين عليهم السّلام و شيعيانشان به اجماع خاصّه و اخبار عامّه مقصودند) در بهشت از جام شرابي نوشند كه طبعش (در لطف و رنگ و بوي) كافور است. ( 5 )
از سرچشمه گوارايي آن بندگان خاص خدا مينوشند كه به اختيارشان هر كجا خواهند جاريش سازند. ( 6 )
به عهد و نذر خود وفا ميكنند و از روزي كه شر و سختيش همه اهل محشر را فراگيرد ميترسند. ( 7 )
و هم بر دوستي او (يعني خدا) به فقير و طفل يتيم و اسير طعام ميدهند. ( 8 )
(و گويند) ما فقط براي رضاي خدا به شما طعام ميدهيم و از شما هيچ پاداش و سپاسي هم نميطلبيم. ( 9 )
ما از (قهر) پروردگار خود به روزي كه (از رنج و سختي آن رخسار خلق) در هم و غمگين است ميترسيم. ( 10 )
خدا هم از شر و فتنه آن روز آنان را محفوظ داشت و به آنها روي خندان و دل شادمان عطا نمود. ( 11 )
و پاداش آن صبر كامل بر ايثارشان باغ بهشت و لباس حرير بهشتي لطف فرمود. ( 12 )
كه در آن بهشت بر تختها (ي عزت) تكيه زنند و آنجا نه آفتابي سوزان بينند و نه سرماي ز مهرير (بلكه در هوايي بسيار خوش و باغي وسيع و دلكش تفرج كنند) ( 13 )
و سايه درختان بهشتي بر سر آنها و ميوههايش در دسترس و به اختيار آنهاست. ( 14 )
و (ساقيان زيباي حور و غلمان) با جامهاي سيمين و كوزههاي بلورين بر آنها دور زنند. ( 15 )
كه آن بلورين كوزهها به رنگ نقره خام و به اندازه و تناسب (اهلش) مقدر كردهاند. ( 16 )
و آنجا شرابي كه طبعش چون زنجبيل (گرم و عطرآگين) است به آنها بنوشانند. ( 17 )
در آنجا چشمهاي است كه سلسبيلش نامند. ( 18 )
و دور آن بهشتيان پسراني زيبا كه تا ابد نوجوانند و خوش سيما به خدمت ميگردند كه در آنها چو بنگري (از فرط صفا) گمان بري كه لؤلؤ منثورند. ( 19 )
و چون آن جايگاه نيكو را مشاهده كني عالمي پر نعمت و كشوري بي نهايت بزرگ خواهي يافت. ( 20 )
بر بالاي بهشتيان، لطيف ديباي سبز و حرير ستبر است و بر دستهاشان دستبند نقره خام، و خدايشان شرابي پاك (و گوارا از كوثر عنايت) بنوشاند. ( 21 )
اين بهشت به حقيقت پاداش (اعمال) شماست و سعي و اشتياقتان (در راه طاعت حق) مشكور و مقبول است. ( 22 )
محققا ما اين قرآن (عظيم الشأن) را بر تو فرو فرستاديم. ( 23 )
پس بر اطاعت حكم پروردگارت صبور و شكيبا باش و هيچ از مردم بدكار كفر كيش اطاعت مكن. ( 24 )
و نام خدايت را صبح و شام (به عظمت) ياد كن. ( 25 )
و شب را برخي (در نماز) به سجده خدا پرداز و شام دراز به تسبيح و ستايش او صبح گردان. ( 26 )
اين مردم كافر غافل همه دنياي نقد عاجل را دوست ميدارند و آن روز (قيامت) سخت سنگين را به كلي از ياد ميبرند. ( 27 )
ما اينان را آفريديم و محكم بنيان ساختيم و هرگاه بخواهيم همه را فاني ساخته و مانندشان قوم ديگر خلق ميكنيم. ( 28 )
اين آيات پند و تذكري است، پس هر كه (سعادت و حسن عاقبت) بخواهد راهي به سوي خداي خود پيش گيرد. ( 29 )
و شما (كافران، راه حق را) نميخواهيد مگر خداي بخواهد (و به قهر شما را به اين راه بدارد)، كه البته خدا دانا و به صلاح بندگان آگاه است. ( 30 )
هر كه را بخواهد در (بهشت) رحمت خود داخل گرداند و براي ستمكاران عالم عذاب دردناك مهيّا ساخته است. ( االمدمرالسطوره)
دوشنبه ۰۱ آبان ۹۶ | ۱۳:۵۳ ۹ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است