انسانيت ونه بني ادم

ابجد وحروف آن

انسانيت ونه بني ادم

۱۰ بازديد

بسم الله الرحمن الرحيم اللهم صلي علي محمد وال محمدآيا بر انسان روزگاراني نگذشت كه چيزي هيچ لايق ذكر نبود؟ ( 1 )
 ما انسان را از آب نطفه مختلط (بي حس و شعور) خلق كرديم و او را مي‌آزماييم و بدين سبب داراي قواي چشم و گوش (و مشاعر و عقل و هوش) گردانيديم. ( 2 )
 ما به حقيقت راه (حق و باطل) را به او نموديم حال خواهد (هدايت پذيرد و) شكر (اين نعمت) گويد و خواهد (آن نعمت را) كفران كند. ( 3 )
 ما براي (كيفر) كافران غل و زنجيرها و آتش سوزان مهيّا ساخته‌ايم. ( 4 )
 نكوكاران عالم (كه در اين آيه حضرت علي و فاطمه و حسنين عليهم السّلام و شيعيانشان به اجماع خاصّه و اخبار عامّه مقصودند) در بهشت از جام شرابي نوشند كه طبعش (در لطف و رنگ و بوي) كافور است. ( 5 )
از سرچشمه گوارايي آن بندگان خاص خدا مي‌نوشند كه به اختيارشان هر كجا خواهند جاريش سازند. ( 6 )
 به عهد و نذر خود وفا مي‌كنند و از روزي كه شر و سختيش همه اهل محشر را فراگيرد مي‌ترسند. ( 7 )
و هم بر دوستي او (يعني خدا) به فقير و طفل يتيم و اسير طعام مي‌دهند. ( 8 )
 (و گويند) ما فقط براي رضاي خدا به شما طعام مي‌دهيم و از شما هيچ پاداش و سپاسي هم نمي‌طلبيم. ( 9 )
 ما از (قهر) پروردگار خود به روزي كه (از رنج و سختي آن رخسار خلق) در هم و غمگين است مي‌ترسيم. ( 10 )
 خدا هم از شر و فتنه آن روز آنان را محفوظ داشت و به آنها روي خندان و دل شادمان عطا نمود. ( 11 )
 و پاداش آن صبر كامل بر ايثارشان باغ بهشت و لباس حرير بهشتي لطف فرمود. ( 12 )
 كه در آن بهشت بر تختها (ي عزت) تكيه زنند و آنجا نه آفتابي سوزان بينند و نه سرماي ز مهرير (بلكه در هوايي بسيار خوش و باغي وسيع و دلكش تفرج كنند) ( 13 )
 و سايه درختان بهشتي بر سر آنها و ميوه‌هايش در دسترس و به اختيار آنهاست. ( 14 )
 و (ساقيان زيباي حور و غلمان) با جامهاي سيمين و كوزه‌هاي بلورين بر آنها دور زنند. ( 15 )
 كه آن بلورين كوزه‌ها به رنگ نقره خام و به اندازه و تناسب (اهلش) مقدر كرده‌اند. ( 16 )
 و آنجا شرابي كه طبعش چون زنجبيل (گرم و عطرآگين) است به آنها بنوشانند. ( 17 )
 در آنجا چشمه‌اي است كه سلسبيلش نامند. ( 18 )
 و دور آن بهشتيان پسراني زيبا كه تا ابد نوجوانند و خوش سيما به خدمت مي‌گردند كه در آنها چو بنگري (از فرط صفا) گمان بري كه لؤلؤ منثورند. ( 19 )
 و چون آن جايگاه نيكو را مشاهده كني عالمي پر نعمت و كشوري بي نهايت بزرگ خواهي يافت. ( 20 )
 بر بالاي بهشتيان، لطيف ديباي سبز و حرير ستبر است و بر دستهاشان دستبند نقره خام، و خدايشان شرابي پاك (و گوارا از كوثر عنايت) بنوشاند. ( 21 )
 اين بهشت به حقيقت پاداش (اعمال) شماست و سعي و اشتياقتان (در راه طاعت حق) مشكور و مقبول است. ( 22 )
 محققا ما اين قرآن (عظيم الشأن) را بر تو فرو فرستاديم. ( 23 )
 پس بر اطاعت حكم پروردگارت صبور و شكيبا باش و هيچ از مردم بدكار كفر كيش اطاعت مكن. ( 24 )
 و نام خدايت را صبح و شام (به عظمت) ياد كن. ( 25 )
 و شب را برخي (در نماز) به سجده خدا پرداز و شام دراز به تسبيح و ستايش او صبح گردان. ( 26 )
 اين مردم كافر غافل همه دنياي نقد عاجل را دوست مي‌دارند و آن روز (قيامت) سخت سنگين را به كلي از ياد مي‌برند. ( 27 )
 ما اينان را آفريديم و محكم بنيان ساختيم و هرگاه بخواهيم همه را فاني ساخته و مانندشان قوم ديگر خلق مي‌كنيم. ( 28 )
 اين آيات پند و تذكري است، پس هر كه (سعادت و حسن عاقبت) بخواهد راهي به سوي خداي خود پيش گيرد. ( 29 )
 و شما (كافران، راه حق را) نمي‌خواهيد مگر خداي بخواهد (و به قهر شما را به اين راه بدارد)، كه البته خدا دانا و به صلاح بندگان آگاه است. ( 30 )
 هر كه را بخواهد در (بهشت) رحمت خود داخل گرداند و براي ستمكاران عالم عذاب دردناك مهيّا ساخته است. ( االمدمرالسطوره)

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.